سرباز وطن

فرازی از زندگینامه شهید رحیم زالی

| جمعه, ۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۳، ۰۵:۵۳ ب.ظ | ۰ نظر

شهید رحیم زالی در سال 1345 در شهر خوی در یک خانواده مذهبی ولادت یافت. پدر و مادری که متدین و خدا دوست بودند به پرورش او همت گماشتند. دوره ابتدایی را در مدرسه هدایت گذراند و بعد از طی دوره راهنمائی با علاقه ای که به صنعت داشت به هنرستان رفت. او از شاگردان ممتاز هنرستان محسوب می شد. دانش آموزی خلاق و مبتکر و ساعی و مورد توجه دبیرانش بود.
شهید به استکبار جانی کینه و خشمی بی پایان داشت و در سینه پاکش چشمه جوشان با آب زلال ایمان جاری بود. فعالیتش را از پایگاه تازه محله شروع کرد. رفتار و کردار او الگوئی برای دیگران بود. راضی به اذیت و آزار هیچ کس نبود. در رابطه با جبهه و جنگ خود را ملزم به اطاعت از فرامین امام امت (ره) می دانست.
پس از گذراندن آموزش های لازم عازم جبهه های حق علیه باطل شد. در کلیه عملیات های سختی که به او واگذار می شد جان نثارانه شرکت می کرد.
در سال دوم هنرستان روح بیقرار و خداجویش او را به جبهه های حق عله باطل کشاند و مدت دو یا سه سال متناوب در جبهه ها شرکت کرد و از‌ آشیان اسلام به حراست پرداخت و ارزش های خدایی را با تلاش خویش پاس داشت. یک بار مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت (از ناحیه دو پا) به محض اینکه بهبودی حاصل کرد عازم جبهه شد تا به یارانش بپیوندد.
در جایگاه شهادت برادر کوچکش کریم در اروندرود پیمان خونین بست که تا جان دارد گلزار عفت را از گردنکشان بعثی پاک گرداند. پیمان بسته بود که روزه لب و تشنه جان دهد چنان مولایش حسین بن علی(ع) بار دیگر در عملیات والفجر 8 عارفانه بر وصیت برادر جامه عمل پوشاند و از پای ننشست. جنگید و شجاعانه و عاشقانه و در اطراف دریاچه نمک در منطقه فاو به حضور معبود خویش مشرف شد و جام شهادت را از دست حوریان بهشتی گرفت و سر کشید.
روحش شاد و یادش گرامی باد.

  • ۰ نظر
  • ۱۲ ارديبهشت ۹۳ ، ۱۷:۵۳

بسم الله الرحمن الرحیم ...

| جمعه, ۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۳، ۰۲:۰۱ ب.ظ | ۰ نظر

خداوند در قرآن به چند مورد سوگند یاد کرده است مانند قلم آنجا که می فرماید: «قسم به قلم و آنچه می نگارد» قلمی که خدا به آن قسم خورده نمی تواند و نباید غیر اجرای دستورات او، غیر راه حق، بیان حق و حقیقت و غیر خدمت برای بشریت بنویسد. اگر قلم در غیر این موارد نوشت پیکانش در دست فردی شیطان صفت است.

با قلمی که افضل تر از خون شهدا است «افضل العلما من الدما الشهدا» باید در راهی نوشت که لطف خدا شامل حال شود. نوشتن برای شهدا عمل به تکلیف الهی و دفاع از خاک کشور اسلامی است. نوشتن علائم بیماری ها و بیان آنها خدمت به خلق خداست و مورد عنایت ذات اقدس اله است.

شیعه علی و امت رسول خدا ناامید نمی شود. شیعه معتقد است هر قدمی که بردارد برای او ثبت خواهد شد و اگر در راه اجرای دستورات خداوند و اسلام باشد نتیجه اخروی بیشتری خواهد داشت. پس نشستن در مقابل دشمنان و اینکه شاید نتوانیم شاید نتیجه ندهد و یا آنها جلوتر از ما هستند؛ یعنی ناامیدی یعنی فرار از انجام کاری به نفع دین ...

ما معتقدیم گام های ما شاید در مقابل دشمن کمتر بوده ولی با توکل برخدا با همراهی و راهنمایی رهبری فرزانه در این امور با پذیرش ولی فقیه، با حفظ وحدت، با نوآوری و خلاقیّت و با امید می توانیم گام های مؤثر براشته و برداریم.

پس یا علی ...

  • ۰ نظر
  • ۱۲ ارديبهشت ۹۳ ، ۱۴:۰۱